“Maar je moet toch echt een keer gaan kiezen Ems..” zei laatst iemand tegen me toen ik het weer had over mijn toekomst. Over hoe enorm ik niet weet wat ik na mijn studie wil gaan doen, wat ik leuk vind en waar mijn ‘roeping’ ligt. Hoe kies je in vredesnaam een carrière als je nog geen idee hebt wat er allemaal mogelijk is?
Hoewel ik graag zou willen zeggen dat ik de heilige graal gevonden heb en ik precies kan vertellen hoe het zit (inclusief uitgebreid stappenplan), kan ik dit helaas nog steeds niet. Ik zit nu in het 2e jaar van mijn master, het jaar waarin ik éigenlijk zou moeten afstuderen, de grote mensen wereld in zou moeten gaan en een besluit zou moeten nemen over wat ik met mijn leven wil. Dit liep ietsjes anders dan gepland.. In plaats van afstuderen in juni 2021 doe ik dit waarschijnlijk ergens in 2022 pas. Maar goed, who’s counting?
Het leukste van alles is dat hoe langer ik over deze keus doe en hoe meer ik probeer te ontdekken en leren, hoe meer geld ik moet gaan lenen en hoe groter mijn studieschuld wordt. Even je tijd nemen om stil te staan en te kijken wat je nou eigenlijk wil met je leven, zit er eigenlijk niet meer in tegenwoordig. Daarnaast is het ook bizar dat universitaire opleidingen zo ontiegelijk breed zijn. Hoe vaak ik wel niet op een kring verjaardag heb moeten uitleggen wat ik nou eigenlijk studeer en, vooral, wat ik daarmee wil gaan doen straks. “Ja… Dat is een goeie vraag Gerda. Dat weet ik zelf ook niet” En die blik die je dan krijgt.. De verwarring, de afkeuring, het onbegrip. Want ‘hoezo weet jij niet wat je gaat doen? Je begint toch met de studie om iets te worden? Dan moet je toch wel een idee hebben wat je wilt?’ Was het maar zo’n feest..
Ik denk dat het probleem is dat je tegenwoordig opgeleid wordt voor een baan die nu misschien nog niet bestaat. Dat je uiteindelijk in een functie terecht komt die nog gemaakt moet worden. Bij mijn selectiebrief van de studie schreef ik ooit dat ik genetische ziektes de wereld uit wou helpen. Ik wilde weten hoe het zat en vooral hoe ik het kon oplossen. Maar eigenlijk wist ik na 1 maand studeren al dat dat hem niet ging worden.. Maar wat dan wel? Ik wil iets medisch, creatiefs, maatschappelijks en internationaals. Maar waar vind je zoiets? Wat is mijn perfecte baan, mijn heilige graal?
Misschien word ik wel professioneel student. Blijf ik net zo lang studeren tot mijn perfecte baan gecreëerd is en ik engelen hoor zingen als ik de vacature zie. Dan rol ik moeiteloos door de sollicitaties heen, want die baan staat mij niet voor niets op het lijf geschreven, en leef ik nog lang en gelukkig. En anders kan ik altijd nog Master of Science en Meester putjes scheppen worden, toch? We zullen zien…
Ems' Wereld 